Το σκηνικό της επερχόμενης κρίσης ή ακόμα και πολέμου.

Με μια απλή ματιά καταλαβαίνει κανείς πως η αρχιτεκτονική του κόσμου όπως τον μάθαμε στο τέλος του προηγούμενου αιώνα παρουσιάζει στατική ανεπάρκεια.
Η οικονομική κρίση που βιώνουμε είναι το λογικό αποτέλεσμα της εξάντλησης του μοντέλου ανάπτυξης στηριζόμενη στη μόχλευση της κατανάλωσης μέσω της πιστωτικής επέκτασης και της φούσκας των αξιών που χρησιμοποιούσε η πίστωση ως αντίκρισμα όπως οι μετοχές, τα ακίνητα τα ομόλογα και οι μελλοντικές χρηματοροές.
Η κρίση έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες μάζες πολιτών να οδηγούνται στην εξαθλίωση. Όπου υπάρχει διαφθορά ή ανελευθερία τα ‘μυστικά’ συμβόλαια μεταξύ των πολιτών και των εξουσιαστών τους σπάνε. Ο πολίτης έδειχνε ανοχή στο σάπιο πολιτικό καθεστώς και την ανελευθερία όσο του δινόταν η ευκαιρία να ψευδοευημερήσει ή να ελπίζει σε κάτι τέτοιο. Τώρα που απλά πεινάει η ανοχή μετατρέπεται σε οργή.
Η οργή εμφανίζετε πρώτα όπου το συμβόλαιο ήταν ανισοβαρές υπέρ των εξουσιαστών. Ολόκληρος ο Αραβικός κόσμος είναι σήμερα πρωταγωνιστής. Συστήματα εξουσίας που κατά σύμπτωση έχουν ηλικία γύρο στα 30 χρόνια βρίσκονται στριμωγμένα. Ακόμα όσοι είχαν τον τρόπο να επωφελούνται από αυτά τα καθεστώτα βλέπουν τα προνόμια τους να κινδυνεύουν.
Η οικονομική κρίση όμως χτυπάει και τον ανεπτυγμένο κόσμο. Οι φερόμενοι ως μέντορες του οικονομικού μοντέλου της σαν να μην υπάρχει αύριο απληστίας της ανάπτυξης μέσω του δανεισμού με την παράλληλη υφαρπαγή του πλούτου μέσω των επιτοκίων γνωρίζουν πως σε λίγο θα στερέψουν από δικαιολογίες για να αποφύγουν τις ευθύνες τους για την καταστροφή.

Έχοντας όλα αυτά κατά νου παρατηρούμε εν μέσω λαϊκού βρασμού ή και ξεσηκωμού μια σειρά προκλήσεων μεταξύ των παραδοσιακών εχθρών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Από την Κολομβία και την Βενεζουέλα, τις δύο Κορέες, τη Ρωσία και την Ιαπωνία στις Κουρίλες νήσους και για να έρθουμε πιο κοντά μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, Συρία κ.λπ..

Αυτές οι καταστάσεις κρίσης που δημιουργούνται δεν αποκλείετε να εξελιχτούν σε πολεμικές συρράξεις με ανυπολόγιστα ανθρωπιστικά αποτελέσματα.
Αν κάτι τέτοιο συμβεί στη γειτονιά μας θα μας βάλει στη πρώτη γραμμή της σύγκρουσης κυρίως γιατί η Τουρκία που διαβλέπει την πιθανότητα μιας τέτοιας εξέλιξης έχει διαλέξει στρατόπεδο εμείς οι νεοέλληνες δεν έχουμε το σθένος να διακηρύξουμε ουδετερότητα και να έρθουμε σε σύγκρουση με τους παλαιούς (ΝΑΤΟ) και τους νεόκοπους (Ισραήλ) συμμάχους μας.
Τελικά Ελληνόπουλα μπορεί να πεθάνουν πολεμώντας για να μείνουν στην εξουσία οι μουλάδες στο Ιράν, ο Ασάντ στη Συρία και άλλα τέτοια καλά παιδιά και για να αποπροσανατολισθούνε οι πολίτες σε Αμερική και Ευρώπη από την αποτυχία της πολιτικής και της πολιτικής ελίτ ειδικότερα.
Ακόμα αν συνυπολογίσουμε τον ανηλεή ανταγωνισμό για τις πρώτες ύλες του πλανήτη είτε ενεργειακές είτε άλλες η κατάσταση γίνετε περισσότερο έκρυθμη.
Συμπέρασμα, η πείνα φέρνει αλλαγές και να έχουμε το νου μας για να διαφυλάξουμε τα δικά μας συμφέροντα και να μη γίνουμε ακόμα μια φορά πιόνια άλλων.